De wandelingen

De wandelingen

De Wandelmaat organiseert kloosterwandelingen van twee tot zeven dagen. De deelnemers volgen het dagritme van de broeders of zusters. Je bent immers te gast in hun klooster. Het ritme bestaat uit de ‘getijden’ in de kloosterkerk, de maaltijden én - voor de wandelmaten - natuurlijk het wandelen. Onthaasten, stilte en verwondering ontvouwen zich elke dag op uiteenlopende wijze. In het kloosterleven sta je open voor bijzondere ontmoetingen. Het gesprek met een broeder of zuster is één van de hoogtepunten tijdens het verblijf. Je trekt met elkaar op in kleine groepjes. Dit gebeurt onder leiding van een gids.

Te gast in een klooster

Als gast in een klooster merk je dat er veel gebeurt op vastgestelde tijden en uren. Elke gemeenschap kent een dagorde. Deze regelt de tijden van opstaan, eten, werken en slapen gaan, maar ook de dagelijkse momenten van gebed en bezinning. De constante informatiestroom die buiten de kloostermuren op je afkomt, wordt in het klooster gereguleerd. Dit schept ruimte voor vragen als: Hoe sta je in het leven? Wat is werkelijk van belang? Welke keuzes maak je?

Maat en ritme

Met respect voor het landschap en het spirituele erfgoed, gaan we op weg. Doordat wandelen je in contact brengt met je innerlijke ritme, vind je gaandeweg je eigen maat. Maar ook door tijdens het lopen om te zien naar de ander, leer je jezelf kennen zoals je werkelijk bent. Samen optrekkend ontstaat er een situatie waarin mensen ontvankelijk worden voor wat er in hen leeft. Hun bevindingen kunnen ze delen met de reisgenoten.

Stilte

Soms zal de gids vragen in stilte te wandelen. Zwijgen en spreken wisselen elkaar af en vullen elkaar aan. Een gesprek buiten is zo anders dan in een afgesloten ruimte. De gerichtheid op elkaar is minder en de wind neemt je woorden mee nadat ze zijn uitgesproken. Een gesprek wordt daardoor onderdeel van het landschap en van de fysieke en geestelijke beleving tijdens de tocht. De ervaring heeft geleerd, dat de stilte gaandeweg meer centraal komt te staan; gesprekken ontstaan vanuit stilte en keren er weer naar terug.
'Tijdens de vroege stiltewandeling zag ik de zon opgaan. Voor mij was dat één van de hoogtepunten van de reis.'